Tuesday, January 24, 2012

ગધનો સુરજ


ધોમ ધખે ન્યા ગઢનો સુરજ
હજી આયાં ઉગેના ગધનો સુરજ .

તાકીદે જોયે સે વસ્તી હાટુ,
હોય કોઈ કને જો વધનો સુરજ.

છે આંખે ત્રેવડ સમાવવાની,
લાવો લાવો મોટા કદનો સુરજ.

અંચઈ કોઈની હવે નહિ ચાલે,
મને જોઇશે બરોબરનો સુરજ.

અજવાળા ને અંધારાથી પર,
વસે ક્યાંક અનહદનો સુરજ.

-મેહુલ મકવાણા, અમદાવાદ, ૨૪ / ૦૧ / ૨૦૧૨

Monday, January 9, 2012

શુદ્ધ શું ? ને શું અશુદ્ધ ?


ભીતર મારી ચાલે યુદ્ધ,
શુદ્ધ શું ? ને શું અશુદ્ધ ?

મર્મ જીવનનો જાણે ,
બાળક થઈ મ્હાલે વૃદ્ધ.

એ જ સર્જક,એ સંવર્ધક,
ભાગ જે તું ગણે ગુપ્ત.

સરસ્વતી ને સિંધુ જેમ,
ઓ ઇચ્છા, થા ને લુપ્ત.

યાદો જાણે લોકવાયકા,
રોજ ખસે છે ટુક બે ટુક.

બોલ્યો ફક્ત જાત મારી,
આખી સભા શાને ચૂપ ?

ઘરથી નીકળ,બહાર જો,
થયો સિદ્ધાર્થ જ્ઞાને બુદ્ધ.

મેહુલ મકવાણા, ૭ / ૧ / ૨૦૧૨ , અમદાવાદ

Tuesday, January 3, 2012

જોને


જો અંધારું અકળ, જોને,
અજવાળાનું છળ, જોને.

ચડે નિસાસા કલાડીએ,
ચૂલે આંસુ ભડભડ, જોને.

હથિયાર પછી જો હાથનું,
છે આંખ કેટલી કટ્ટર, જોને.

આમ નીચી મુંડી શું કરે તું ?
લટકે લાશ અદ્ધર, જોને.

સફફઈ વિકાસની ઠોકવા,
ખંડાઈ કોની પત્તર, જોને.

ટેરવા સ્તબ્ધ થયા ટકોરે,
જા તેઈડમાંથી અંદર, જોને.

જોયા ઘડીભર સુખ જગના,
આ એનું દર્દ નિરંતર, જોને.

મેહુલ મકવાણા, ૩૧ / ૧૨ / ૨૦૧૧, અમદાવાદ